.. nebbvika

Så blei det mandag igjen, tel og med den siste i juni for denne gong. Ute på denne morran var det mukje fin og glad fuglekvitter. Sola er opp, og smile pent og pyntelig ned tel mæ. Æ smile igjen - på min måte. Vi ter oss for kværandre som to  som avstandsflørte med kverandre.
Men livet ser herlig ut når æ tar de brillan på mæ, sånt som idag. 
Sjurbert var tidlig oppe idag. Uvanlig tidlig. Tidligare en mora. Og det skal ikkje så mukje tel det akkurat .
Mora lika å drege sæ lenge på morran, og langt utover dagen. Av og tel er ho oppe tel klokka fire på natta, så rangsøvd som ho er. Og då rope ho ut tel omgivelsan kor tidlig ho er oppe.
Ho er tidlig oppe ja - eller seint-, men det er før ho legg sæ ned for natta.
 
Sjurbert hadde en alvorlig målføre idag. Uvanlig faktisk. Nebba voldsomt. Han ropte skikkelig ut, for liksom å vise verden at også æ er tel. Æ trur jammen mæ han Skjurbert klarte å vekke han Kykke, hanen tel ho Liv i nabogården her. I hverfall kom hanen ut for liksom å skjennes på bråkmakarn, før han løfta opp det eine foten, som ei hanbikkje for morrapiss. Men så fant Sjubert sin vante plass på greina si utter utbruddet, og slo sæ tel ro der. Spagettien kunne æ ikkje se i nebbvika hannes. Men kjenne æ han rett så er den ikkje sålangt unna der han sett.
Pionen tel ho mor har nån  svetteperle på sæ. Kanskje det er av varmen nu
Jau, rett skal være rett - det regna litt i natt her på Gvarv, sjøl om det er 21 grader her på Gvarv nu klokka 1015