Bursdagssangen

Åttn`e januar les av av på kalenderen min idag. 7,4 kuldegrader er det også ute her på Gvarv, nu når klokka passere sju på denna fredagen.
Det har ikkje snya nokka her i løpet av natta. Det kan æ med selvsyn se når æ gløtte ut forbi stuegardinen her i stue æ sett.
Mørkt er det fortsatt ute. Deilig mørkt.
Æ hadde plana om tur ut med bobilen vårres på denne januardagen. Men veit ikkje lenger ka det blir tel.
Enten er det for kaldt, for langt, for kort eller varmt tel å reise ut. Eller for mukje sny. Det er nok bæst å tjore bobilen fast tel garasjeveggen, og så vente på bere ver,
Sånn kjem dagan innover mæ.
Om mor hadde levd, villa ho blitt 94 år idag. I sæ sjøl ingen høg alder. Men dog. 
Ho blei bære 74, då ho i all stillhet reiste fra mæ. 
En av de tristaste dagan mine her på jord, om ikkje den tristaste, då ho døde, den åttn`e august i nittseks.
Enkel skoleregning vise at det derfor er ca 20 år sia ho for sin vei. Men nøyaktig 20 år er det den nevnte augustdagen, som med stor sannsynlighet vil komme.
Kirkegården er full av uerstattelige menneska. Men livet fortsette ufortrøden videre, stort sett som før, uten dem.
I morres var æ nu også en snartur oppe på badevekta mi, sånn i forbifarta.  75,9 kg i digitale nullera og enera kom det fram i displayet på den. 
Så då har æ nu ikkje spist bære søppelmat i jule- og nyttårshelga, sjøl om enkelte skreiv om det.
Godt at æ  lar den gode maten ta herredømme over kroppen min. Om æ ikkje hadde gjort det, hadde æ nok sett ut som en overponduserte tikkanes bombe  - med 200 i oljetrøkk.
Då hadde æ nok tatt grep - trur æ.